Κερατόκωνος

Πρόκειται για εκφυλιστική πάθηση, που προσβάλλει τον κερατοειδή. Ο κερατοειδής είναι το διάφανο, πρόσθιο 1/3 του βολβού. Έρχεται σε επαφή με τον σκληρό χιτώνα (λευκό του ματιού) και τα όρια του είναι περίπου η προς τα εμπρός προβολή της ίριδας (χρωματιστό του ματιού). Σε φυσιολογικές συνθήκες έχει συγκεκριμένο πάχος και σχήμα (περίπου σφαιρικό) και αποτελεί το κυριότερο τμήμα του διαθλαστικού συστήματος του ματιού.

Στον κερατόκωνο ο κερατοειδής λεπταίνει κεντρικά και αλλάζει σχήμα, αποκτώντας κωνικό σχήμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κακή του λειτουργία όσον αφορά τη διάθλαση και τη δημιουργία προβλήματος λόγω κακής εστίασης (διπλωπία ή πολυωπία, σχηματισμός στεφανιών γύρω από φωτεινές πηγές κ.α.).

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες θεωρίες για την προέλευση του κερατόκωνου. Η κληρονομικότητα, διάφορες συστηματικές παθήσεις, διατροφικές συνήθειες, η υπεριώδης ακτινοβολία, ακόμα και το τρίψιμο των ματιών σχετίζονται με την εμφάνιση κερτόκωνου. Η πάθηση εμφανίζεται κυρίως κατά την εφηβεία (σπανίως εκδηλώνεται και αργότερα) και εξελίσσεται μέχρι περίπου τα μέσα της πέμπτης δεκαετίας. Διακρίνεται σε 4 διαφορετικά στάδια ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.

Η θεραπεία του κερατόκωνου μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Η επιτυχία εξαρτάται από το στάδιο του κερατόκωνου. Εξειδικευμένοι φακοί επαφής μπορούν να δώσουν καλή όραση, ενώ σε πρώιμα στάδια και η διόρθωση των γυαλιών έχει αρκετά καλά αποτελέσματα. Τέλος, υπάρχουν και παρεμβατικές μέθοδοι όπως η διασύνδεση κολλαγόνου, η μερική ή ολική κερατοπλαστική. Η πρώτη μπορεί να προσφέρει σταθεροποίηση σε πρώιμα στάδια και η δεύτερη ικανοποιητική θεραπεία σε περίπτωση που η όραση με φακούς επαφής δεν είναι ικανοποιητική.